Karmy mokre w formie pasztetów
Świadomość, że skład, rodzaj obróbki, brak substancji dodatkowych w karmach mokrych w największym stopniu przypominają karmę domową, powoduje wzrost zainteresowania tego typu produktami jako najlepszą formą żywienia kota – twierdzi dr Jacek Wilczak.
Kot jest zwierzęciem mięsożernym i, ze względu na specyfikę przemian metabolicznych, podstawą jego diety muszą być mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego, gdyż tylko ta grupa surowcowa zapewnia obecność wszystkich substancji odżywczych dla niego niezbędnych. Z kolei dobór surowców spożywczych, dostarczających składniki odżywcze, musi być z jednej strony precyzyjnie dostosowany do potrzeb organizmu, ale także uwzględniać wpływ obróbki i procesów technologicznych w czasie produkcji, zarówno diety domowej, jak i karm komercyjnych. Okazuje się bowiem, że na ilość wykorzystanych z karmy składników odżywczych decydujący wpływ ma rodzaj obróbki termicznej, stopień przetworzenia, obecność składników towarzyszących czy wzajemne proporcje między surowcami.
W żywieniu kotów wykorzystywanych jest kilka stosowanych najczęściej rozdzielnie modeli: od żywienia domowego (włączając BARF), poprzez karmy mokre i suche. I o ile żywienie domowe wymaga poświęcenia dużej ilości czasu i zaangażowania osobistego w „produkcję” diety, to gotowe karmy przemysłowe są wygodną alternatywą. Pytanie tylko, czy w przypadku każdego rodzaju karmy przemysłowej wygoda nie wpływa na jej bezpieczeństwo stosowania oraz jakie czynniki decydują o atrakcyjności w oczach opiekunów kotów danego modelu żywienia.
Najważniejszą różnicą między karmą mokrą (a właściwie różnymi rodzajami karm mokrych) a karmą suchą jest stopień przetworzenia surowców wykorzystanych do ich produkcji oraz wynikająca z tego trwałość końcowa. Karmy suche, charakteryzujące się niską wilgotnością – ale nie na tyle niską, żeby zabezpieczyć przed rozwojem mikroorganizmów, muszą zawierać dodatki różnych substancji dodawanych celowo. W przeciwieństwie do karmy suchej, karma mokra dobrej jakości produkowana jest z surowców nieprzetworzonych wcześniej, a dzięki sterylizacji w zamkniętym opakowaniu jednostkowym (puszka, saszetka) nie wymaga obecności syntetycznych substancji konserwujących i przeciwutleniających. Trwałość karmy mokrej w szczelnym opakowaniu jest długa, natomiast po otwarciu powinna być przechowywana w warunkach chłodniczych przez bardzo krótki czas. Ważnym aspektem przemawiającym na korzyść karm mokrych jest to, że proces przetwórczy – sterylizacja – w mniejszym stopniu niż ekstruzja w przypadku karm suchych wpływa na straty wartości odżywczej gotowego produktu.
Tutaj pojawia się dość istotne zagadnienie: jaki rodzaj karmy mokrej wybrać, aby mieć pewność, że jej jakość będzie odpowiednia. Jakość karmy mokrej determinowana jest poprzez zawartość wszystkich składników odżywczych, pochodzących głównie z mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego, przy jednoczesnym braku substancji niepożądanych, tj. substancji zapachowych, poprawiających smak, syntetycznych witamin czy składników mineralnych będących wynikiem reakcji chemicznych.
Właściciel kota ma do wyboru trzy podstawowe typy karm mokrych:
- bardzo dokładnie zmielony bądź zhomogenizowany pasztet,
- „kawałki” karmy w sosie lub zalewie
- karmę w postaci grubozmielonej mieszaniny surowców, gdzie możliwa jest identyfikacja poszczególnych surowców, zarówno pochodzenia mięsnego, jak i warzywnego.
Jeżeli każda z karm zadeklarowana jest jako karma pełnoporcjowa – nie ma wystarczających dowodów na to, żeby którąś z tych karm faworyzować – każda ma bowiem dostarczyć składniki odżywcze, zapewniając prawidłowy przebieg procesów metabolicznych. Wątpliwości pojawiają się odnośnie do wpływu stopnia rozdrobnienia na wykorzystanie składników odżywczych w przewodzie pokarmowym kota oraz – chyba najważniejsze pytanie – czy w bardzo dokładnie zmielonym „kawałku karmy w zalewie” producent zawarł surowce pochodzenia mięsnego w ilości satysfakcjonującej. Alternatywą jest karma mokra, która powstała poprzez zmieszanie ze sobą grubozmielonych mięsa i surowców pochodzenia zwierzęcego, wśród których istnieje możliwość rozróżnienia poszczególnych surowców. Taka forma karmy w największym stopniu przypomina karmę domową oraz wyklucza możliwość wykorzystania w procesie technologicznym surowców i substancji, które w diecie kota nie powinny się znaleźć.
Ważnym czynnikiem, decydującym o smakowitości karm mokrych typu pasztet, jest obecność sosu, nawet jeżeli występuje on w niewielkiej ilości.
Ważnym czynnikiem, decydującym o smakowitości karm mokrych typu pasztet, jest obecność sosu, nawet jeżeli występuje on w niewielkiej ilości. Jego skład w największym stopniu decyduje o atrakcyjności sensorycznej danej karmy – przynajmniej tak nam się wydaje. Powstaje on jako naturalna konsekwencja sterylizacji karmy mokrej, a jego składem można manipulować poprzez dobór surowców w jak największej ilości należących do kategorii surowcowej: mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego. Ze względów smakowych koty preferują białko zwierzęce, a prawdopodobnie decyduje o tym duża zawartość glutaminianu w mięsie, który pobudza kubki smakowe wrażliwe na smak umami. Smak umami jest jednym z pięciu podstawowych smaków odbieranych przez kubki smakowe zlokalizowane na języku. Dla odróżnienia został odseparowany od smaku słonego. Ważnym czynnikiem, poprawiającym smakowitość sosu, jest jego temperatura. Karmy mokre o temperaturze pokojowej są traktowane jako bardziej atrakcyjne dla kotów. Dodatkowo sos, powstający w czasie obróbki termicznej, może być nośnikiem ważnych dla kota składników tłuszczowych, witaminowych czy funkcjonalnych.
Powodów zainteresowania się karmami mokrymi typu pasztet może być kilka: od wzrostu świadomości opiekunów na temat istotności jakości żywienia kota, po dostępność jednostkowych formatów kuszących widokiem kawałków mięsa na opakowaniach. Najważniejszym jednak czynnikiem może być zmiana postrzegania karmy mokrej jako produktu wyprodukowanego z najgorszej jakości surowców – chociaż i w tym aspekcie można dyskutować, bo w chwili obecnej nie wiedziałbym ,co to określenie oznacza. Karmy mokre (przynajmniej niektóre z nich) zyskują szeroką rzeszę zwolenników. Świadomość, że ich skład, rodzaj obróbki, brak substancji dodatkowych w największym stopniu przypominają karmę domową, powoduje wzrost zainteresowania tego typu produktami jako najlepszą formą żywienia kota. Dodatkowo w segmencie karm mokrych pojawiają się opakowania jednostkowe w postaci saszetek, aluminiowych tacek, które dodatkowo uatrakcyjniają i poprawiają wygodę stosowania karm mokrych.
Owszem, ważnym aspektem jest wygoda w stosowaniu karm gotowych, ale przy ich wyborze należy kierować się wiedzą oraz chyba przede wszystkim tym, na co mamy najmniejszy wpływ – preferencjami smakowymi podopiecznych.